*** [Precz Muzo]

Precz Muzo istoto przebrzydła

Przeklęta poczwaro wynocha

W mej głowie miejsca dla Ciebie brak

Cierpieniem napełniasz me życie

Przez Ciebie mam same problemy

Wiersze sen z powiek spędzają

Przekleństwem mnie czynisz dla braci

Co mowy mej nie rozumieją

Bo Ty mnie wierszami napełniasz

Wierszem mą mowę wciąż czynić chcesz

Przeklęta istoto odejdź precz

Zostaw w spokoju wreszcie mnie

Odeszła i pustka została

Co niczym zapełnić się nie chce

Straciłem coś teraz to wiem już

Bez tego żyć nie mogę dłużej

Proszę cię powróć Muzo ma

Obudź mój talent ukryty

Napełnij znów usta wierszami

…

Już słów mi brakuje

Rymy nie pasują

I wiersze się nie kleją

Bo odeszła i pustka została.