prezencik

jestem twoim prezentem bombką na choince obrazkiem na ścianie zapaloną lampką

cukiereczkiem

wiesz kochanie, tęsknię oczy zapłakane pomyliłam daty czas nieubłaganie zabrał moje wdzięki

i cóż nam zostanie

żal, że brakło iskry a chciałam na sianie w windzie tudzież w trawie

nic, moje staranie ból, cierpienie duszy

Tobie już nie stanie, a mnie ciągle suszy

,,Nie znam cię, nigdy cię nie znałem i znać nie chcę, jesteś cyniczną manipulatorką. sperma od licznych użytkowników poczyniła ci nieodwracalne zmiany w mózgu że mylisz swoje fantazje z faktami".

autor realista

kiedy przestaniemy się podniecać

nad górską rzeką, gdzie pachnie delikatna wiklina

spotkamy w czerwcu motyle purpurowe i ciężkie od piękna,

odbywają swój ostatni stosunek nad błyszczącą wodą nad

błyszczącą pustynią, gdzie powietrze

jest tak wypełnione gęstym olejkiem eterycznym, że można je wypić

ze szklanek i czuć pod palcami jego wypukłość

w sierpniu, gdy żywica płonie ponad gałązkami

trzaskają szyszki tak, jakby lizały języki spragnionego ognia,

pierwszy raz nie było boleśnie w górach słońce rozgrzewa nawet zimne szczyty, śnieg topnieje na brodawkach grani kryształowe sople smakują imbirową wódką może to był wrzesień wrzosowy wachlarz zasłaniał poczucie wstydu wibrując tysiącem rozgwiazd spadających z nieba a jeśli to było w październiku, mżawka i mgły

zasłoniły krzyk wydobywający się z jaskiń

wiesz jak boję się duchów powinniśmy kochać się wiosną, kiedy trawy zaskoczą

gąsienice motyli

zaproszą nas do środka jedwabnych kokonów

obiecaj mi, jak się wyśpisz weźmiesz mnie

***

Po twojej śmierci

zaczyna się wojna, dziwny układ nazwany rzeczywistością, życiem

zaczynają oceniać męscy faryzeusze tutaj sierot i wdów nikt nie dostrzega, dopinają

różne nazwy, świętojebliwi doradcy więc bierzesz rano chleb nie wiesz na ile części podzielić jeśli jesteś chrześcijanką w dyskryminowanym kraju nawet papież udzieli ci błogosławieństwa, pomocy możesz udawać postać z biblii, na przykład świętą Annę

ewangelie milczą na jej Temat moi przyjaciele radzą mi

żebym już przestała lamentować

Nie jestem aż tak bardzo bezdomna

Mówią

Wiemy straciłaś wszystko

Zgadzam się z nimi jak mogłabym

odmówić im racji

dlatego tak bardzo chcę wyjechać

Na podstawie wierszy Adama Zagajewskiego

październik 2020