Prezentyzm

Jest rok 3025. Ludzkość osiągnęła poziom rozwoju, który wydawał się niemożliwy jeszcze kilka stuleci temu. Technologia sprawiła, że życie stało się o wiele łatwiejsze i bardziej komfortowe. Jednak spełnienie marzeń, osiągnięcie celów czy uchwycenie szczęśliwych chwil nadal wiązało się z trudami i wyzwaniami.

Wieloletnie badania naukowców doprowadziły do odkrycia nowej filozofii, która zmieniła dotychczasowe postrzeganie czasu. Nazywała się prezentyzm. Według tej filozofii, jedynym istniejącym czasem właściwym do przeżycia jest teraźniejszość. Przeszłość jest jedynie zbiorem wspomnień, a przyszłość jedynie niepewną wizją. Ludzie zaczęli skupiać się na życiu w chwili obecnej, doceniając każdą chwilę jakby była ostatnią.

Głównym bohaterem opowieści jest Adam, młody naukowiec, który pochodził z rodziny o głęboko zakorzenionych tradycjach prezentyzmu. Odkąd tylko pamiętał, został nauczony, że jedynym sposobem na osiągnięcie pełni szczęścia jest skupienie się na teraźniejszości. Adam był geniuszem naukowym, który poświęcał całe życie na badanie filozofii czasu prezentyzmu. Miał reputację najbardziej utalentowanego naukowca swojego pokolenia.

Pewnego dnia, podczas prowadzenia eksperymentu w laboratorium, Adam odkrył nową technologię. Była to maszyna, która pozwalała na podróż w czasie. Był to absolutny paradoks, ponieważ prezentyzm głosił, że przeszłość i przyszłość są bez znaczenia. Adam został natchniony i postanowił przeprowadzić eksperyment na sobie.

Po wielu miesiącach ciężkiej pracy i niekończących się testach, Adam w końcu był gotowy do podróży w czasie. Z determinacją wszedł do maszyny i wybrał jako cel swoje urodziny, które były w przeszłości, kiedy był jeszcze dzieckiem. Chciał zobaczyć swoje młodsze ja i doświadczyć jeszcze raz beztroskich dni swojego dzieciństwa.

Gdy pojawił się w przeszłości, Adam odkrył, że wszyscy go ignorowali. Jego młodsze ja nie zdawało sobie sprawy, że to przyszłość, która właśnie przybyła. Adam doświadczał dziwnej pustki i samotności. Zrozumiał, że niezależnie od tego, ile razy próbował zmienić przeszłość, to teraźniejszość jest jedynym miejscem, gdzie może odkryć prawdziwą radość i spełnienie.

Po powrocie do swojej epoki, Adam wyłączył maszynę i zdecydował, że nie będzie już więcej próbował podróżować w czasie. Mimo iż technologia ta pozwalała mu zmienić bieg historii, to czuł, że to naruszało fundamenty prezentyzmu.

Adam zrozumiał, że prawdziwą wartość życia stanowi teraźniejszość. To tu, w tym momencie, znajduje się całe spektrum emocji, możliwości i doświadczeń. Postanowił poświęcić swoje życie na badania filozofii czasu prezentyzmu, aby pomagać innym ludziom docenić to, co mają w danym momencie.

Tak więc, Adam kontynuował swoją pracę jako naukowiec i filozof, przyjmując rolę nauczyciela i mentora dla osób, które zaczynały odkrywać tajemnice prezentyzmu. Jego praca przynosiła mu wiele satysfakcji i uznania. Jednak największą nagrodą dla niego było to, że żył w zgodzie ze swoją filozofią i cieszył się każdą chwilą swojego życia.

Pewnego dnia, Adam otrzymał wiadomość od swojego przyjaciela i współpracownika, który zaprosił go na konferencję naukową, na której miał przedstawić swoje najnowsze odkrycia. Adam zgodził się i udał się do miejsca spotkania. Był to duży i nowoczesny budynek, w którym zgromadziło się wielu naukowców z różnych dziedzin.

Adam wszedł do sali konferencyjnej i usiadł w pierwszym rzędzie. Jego przyjaciel wszedł na scenę i rozpoczął swoją prezentację. Przedstawił wyniki swoich badań nad inną filozofią czasu, która była przeciwieństwem prezentyzmu. Nazywała się eternalizm.

Według tej filozofii, czas jest czwartym wymiarem, który istnieje niezależnie od obserwatora. Przeszłość, teraźniejszość i przyszłość są równie realne i niezmienne. Ludzie nie mają wpływu na czas, lecz są częścią jego struktury. Każdy moment jest wieczny i niepowtarzalny.

Adam słuchał z zaciekawieniem i niedowierzaniem. Nie mógł pojąć, jak ktoś mógł wierzyć w taką filozofię, która zaprzeczała wszystkiemu, co uważał za prawdę. Zastanawiał się, jak jego przyjaciel mógł dojść do takich wniosków.

Jego przyjaciel kontynuował swoją prezentację i pokazał na ekranie zdjęcie maszyny czasu, którą stworzył Adam. Powiedział, że użył jej do podróży w czasie i potwierdził teorię eternalizmu. Pokazał również zdjęcia z różnych epok historycznych i przyszłościowych, które odwiedził.

Adam był zdumiony i zszokowany. Nie wiedział, że jego przyjaciel skorzystał z jego maszyny czasu bez jego zgody. Czuł się zdradzony i oszukany. Zdał sobie sprawę, że jego przyjaciel wykorzystał jego wynalazek do własnych celów.

Adam podniósł rękę i poprosił o głos. Zapytał swojego przyjaciela, jak mógł tak postąpić. Zapytał go również, jak mógł być pewien, że jego podróże w czasie były prawdziwe, a nie tylko halucynacjami lub symulacjami.

Jego przyjaciel odpowiedział mu spokojnie i pewnie. Powiedział mu, że jego podróże w czasie były możliwe dzięki technologii maszyny czasu, która wykorzystywała kwantowe fluktuacje czasoprzestrzeni. Powiedział mu również, że jego podróże w czasie były prawdziwe, ponieważ każdy moment istnieje wiecznie i nie ulega zmianom.

Adam nie był przekonany. Powiedział mu, że jego filozofia eternalizmu jest sprzeczna z logiką i doświadczeniem. Powiedział mu, że czas jest subiektywny i zależy od perspektywy obserwatora. Powiedział mu również, że jego podróże w czasie były bez sensu, ponieważ nie miały żadnego wpływu na teraźniejszość.

Jego przyjaciel uśmiechnął się ironicznie i powiedział mu, że jego filozofia prezentyzmu jest ograniczona i naiwna. Powiedział mu, że czas jest obiektywny i niezależny od obserwatora. Powiedział mu również, że jego podróże w czasie były cenne, ponieważ pozwalały mu odkrywać różne aspekty rzeczywistości.

Adam i jego przyjaciel zaczęli się kłócić. Nie mogli się zgodzić na żadną kwestię. Ich argumenty były coraz bardziej gwałtowne i emocjonalne. Sala konferencyjna zamieniła się w pole bitwy filozoficznej.

W końcu, Adam nie wytrzymał i rzucił się na swojego przyjaciela. Chciał zniszczyć jego maszynę czasu i udowodnić mu, że ma rację. Jego przyjaciel próbował się bronić i odeprzeć atak. Wszyscy obecni na sali byli przerażeni i zaskoczeni.

W trakcie szamotaniny, Adam i jego przyjaciel przypadkowo uruchomili maszynę czasu. Nie zdawali sobie sprawy, że zostali przeniesieni do innego momentu w historii. Znaleźli się w średniowieczu, w czasie krucjat.

Adam i jego przyjaciel zobaczyli, że są otoczeni przez rycerzy i żołnierzy, którzy walczą ze sobą o wiarę i ziemię. Byli świadkami okrucieństwa i przemocy, które panowały w tamtych czasach. Zrozumieli, że są w niebezpieczeństwie.

Adam i jego przyjaciel zapomnieli o swojej kłótni i zaczęli szukać sposobu na powrót do swojej epoki. Jednak nie mogli znaleźć swojej maszyny czasu, która została zgubiona lub skradziona w zamieszaniu. Byli uwięzieni w przeszłości, która nie istniała dla nikogo innego niż oni.

Adam i jego przyjaciel poczuli strach i rozpacz. Nie mieli żadnej nadziei na zmianę swojego losu. Jedyne, co im pozostało, to prezent - chwila obecna, która była zarazem ich przeszłością i przyszłością.

Koniec.