🔱 Projekt „Trzeci Atlas” – część 2.

Lena, ukryta głęboko w systemie wentylacyjnym opuszczonej kopalni złota, przywołała w pamięci starożytne dane. Wiedziała, że struktura Projektu ATLAS nie była przypadkowa. Trzy filary odzwierciedlały trzy podstawowe siły wszechświata: grawitację, elektromagnetyzm i informację.

1. Filar Grawitacyjny (Kolumny Herkulesa): Ukryte w głębinach Atlantyku, były gigantycznymi rezonatorami akustycznymi. Ich celem było minimalne, ale ciągłe modulowanie płyt tektonicznych, co utrzymywało globalną stabilność sejsmiczną i zapewniało spójność pola geomagnetycznego. Właśnie dzięki temu Ziemia przetrwała już dwie wcześniejsze "katastrofy" z modelu Atlasa (prawdopodobnie epokę lodowcową i zderzenie z mniejszym ciałem niebieskim).

2. Filar Elektromagnetyczny (Świątynia Słońca): Zlokalizowane w suchych, silnie nasłonecznionych regionach (Sahara, Pustynia Atacama), były źródłem nadwyżkowej energii. Ta energia była potrzebna do operacji "wyrównywania" – aktywnego korygowania trajektorii obiektów kosmicznych, tak jak zrobiono to z kometą ATLAS. Użycie tej energii w 2020 roku wywołało sygnaturę cieplną niewidzialną dla ludzkiego oka, ale widoczną dla satelitów wojskowych, co zaalarmowało supermocarstwa.

3. Filar Obserwacyjny (Kompleks Antarktyczny): To nie tylko centrum obliczeniowe. Było to serce analityczne, zdolne do przewidywania ewolucji Wszechświata w czasie rzeczywistym. Pełniło funkcję komputera kwantowego zasilanego niemal nieskończoną energią lodu.

Akt IV: Odbicie Kuli i Decyzja

W wilgotnych, ciemnych tunelach kopalni Leny nie tylko ścigają, ale także osacza jej własny wewnętrzny konflikt. Zegar na modelu w jej plecaku cyka: "TRZY dni, 18 godzin do Zmierzchu".

Dwa zespoły uderzeniowe wkraczają do kopalni:

Łowcy Tytana: Pod dowództwem Agenta Kaina, byłego oficera sił specjalnych, który wierzy w amerykańską supremację technologiczną. Dla niego Projekt ATLAS to narzędzie wojny, które ma trafić do Pentagonu. Poruszają się szybko, używając noktowizorów i dronów termicznych.

Akademicy Zmierzchu: Na ich czele stoi Profesor Elias Thorne, dawny mentor Leny. Nie chcą technologii dla rządu; chcą ją zniszczyć. Wierzą, że ludzkość jest zbyt nieodpowiedzialna, by dzierżyć moc Atlasa. Ich celem jest "dekapitacja" systemu – eliminacja Leny i zniszczenie węzła rezonansowego, aby system zgasł, zanim ktokolwiek go przejmie.

Lena dociera do głównej komory rezonansowej, ukrytej za starą windą wydobywczą. Węzeł jest niewielki, oparty na kryształach kwarcu o czystości niemożliwej do osiągnięcia współczesną technologią.

Lena (Szeptem): Nie mam czasu na naprawę całego Projektu. Muszę aktywować protokół...

Rozwinięcie Wątku Pobocznego: Trzeci System Awaryjny

"Trzeci System" to protokół awaryjny, który odrzuca globalną modulację (gdy Filar Grawitacyjny i Elektromagnetyczny zawodzą) na rzecz obrony lokalnej. Polega na wywołaniu kontrolowanej, zlokalizowanej flary magnetycznej w ziemskiej magnetosferze. Ta flara, choć minimalna i trwająca zaledwie milisekundy, ma na celu odbić i rozproszyć niszczycielską falę promieniowania słonecznego, która ma uderzyć w Ziemię.

Wadą jest to, że aktywacja spowoduje ogromne, globalne zakłócenie elektromagnetyczne (EMP). Cała sieć komunikacyjna, z wyjątkiem chronionych podziemnych bunkrów rządowych, zostanie wyłączona na kilka godzin. To chaos, ale kontrolowany.

Akt V: Konfrontacja i Aktywacja

Gdy Lena uruchamia sekwencję aktywacji, w komorze rezonansowej pojawiają się jednocześnie oba zespoły pościgowe.

Kain rzuca granat hukowy. Thorne wstrzykuje sobie serum zwiększające refleks i wyciąga broń energetyczną.

Thorne: LENO! Zatrzymaj się! Ludzkość nie zasługuje na takie narzędzie! Wyłącz to!

Lena: Projekt Atlas dał nam szansę. Ty chcesz odebrać nam przetrwanie z powodu pychy!

Kain: Kowalska, oddaj mi model! Rząd USA ustabilizuje system. Odsuń się!

Lena wiedziała, że Kain użyje technologii jako broni, a Thorne zniszczy ją, doprowadzając do zniszczenia Słońca. Ostatni odczyt z modelu Atlasa potwierdza: promieniowanie słoneczne osiąga krytyczny punkt!

Ignorując strzały i syreny alarmowe, Lena wprowadza ostatni kod rezonansowy. Używa słowa klucza – TRZY – które w modelu uruchamia protokół awaryjny.

W momencie, gdy kula Kaina trafia w ekran sterujący, a promień Thorne'a uderza w ramię Leny, węzeł rezonansowy pęka.

Epilog: Cisza

W całym australijskim outbacku zapada całkowita cisza. Drony spadają z nieba. Noktowizory przestają działać. Satelity wojskowe wchodzą w tryb awaryjny. Z powierzchni Ziemi przez chwilę emitowana jest niewidzialna dla oka, ale potężna, pulsująca energia.

Gdzieś wysoko, nad magnetosferą, fala promieniowania słonecznego uderza w sztuczną barierę elektromagnetyczną wygenerowaną przez "Trzeci System". Fala zostaje rozproszona. Plan Leny zadziałał. Ziemia została uratowana.

W ciemności kopalni, z rozbitego ekranu modelu Atlasa, wydobywa się ostatni, słaby komunikat, nieadresowany do Leny, lecz do całego świata:

"CYKL OSTATNIEGO OSTZEŻENIA ZAKOŃCZONY. POZOSTAŁY JEDYNIE DWA FILARY."

Kain i Thorne są uwięzieni w ciemności. Nie wiedzą, czy Lena żyje. Nie wiedzą, czy mają w rękach zwycięstwo, czy tylko złom. Wiedzą tylko, że teraz, w tej ogólnej ciszy, walka o resztki technologii Projektu ATLAS dopiero się zaczyna.