Prosty wierszyk

Prosty wierszyk

 

kiedy jeszcze nie było poezji

słońce wyłaniało się z morza

tworząc barwy i światłocienie

nie będąc bogiem

 

niebo spoglądało z zachwytem

na rydwany chmur

tak po prostu

przyczyny nie istniały

 

rzeki uciekały klepsydrom

tworząc nieśmiertelność

której nikt nie starał się posiąść

 

wszyscy byli wędrowcami

patrzącymi w gwiazdy

nigdy później nie świeciły tak blisko

 

nikt nie zrywał kwiatów

mogły kwitnąć wyłącznie dla siebie

 

kiedy jeszcze nie było poezji

wszystko było poezją

Średnia ocena: 3.4  Głosów: 8

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (6)

  • Jarema 24.08.2020
    No, bardzo przyjemne.
  • Pan Buczybór 24.08.2020
    Całkiem spoko, ale niepotrzebny ten powtarzający się ciągle pierwszy wers. Wystarczy raz, na początku, a potem czytelnik już załapie.
  • Lotos 24.08.2020
    No niby nie i niektórych może drażnić, ale moim zdaniem to powtarzanie całkiem nieźle brzmi podczas recytacji.
  • laura123 24.08.2020
    Za dużo tych powtórzeń, irytują zamiast wnosić na szczyty. Rozumiem pierwszy i ostatni wers, ale reszta do usunięcia, dla dobra wiersza.
  • Tjeri 24.08.2020
    Jestem uprzedzona okrutnie do wierszy o wierszach, poezji, poetach itp. Ale starałam oczyścić umysł i podejść bez uprzedzeń... ;)

    Te powtórki są okropnie irytujące. I to właśnie podczas recytacji (zawsze czytam na głos). Zachwytu również nie budzą wyrażenia poetycko wytarte, typu rydwany chmur.
    Podoba mi się zaś koncept. I to nawet bez ignorowania tematu :D. Po wywaleniu natrętnie powtarzanej frazy i poprawkach kosmetycznych, będzie całkiem dobry wiersz.
  • Lotos 24.08.2020
    No cóż, skoro większość te powtórki drażnią, to trza będzie wywalić.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania