Przebudzenie

świt dojrzał

stąpający ospale dzień

przygląda się mknącym

donikąd tramwajom

wczoraj próbuje

coś powiedzieć

samochód hamując

przywraca do dziś

zmierzenie się z rzeczywistością

nie przychodzi łatwo

pogubione sprawy

nie odnajdują nurtu którym

mogłyby wartko popłynąć

stukot butów świdruje w głowie

gdzieś z góry spoglądają

zapalone okna

nie jestem sam w dźwiganiu

obudzonego poranka

1.2024 andrew