przecież byłam

Przecież byłam

Nie miałam szans

Otwarta dłoń

A w środku łzy

Milczenie miało sens

Nie mówiło nic

W środku skurczyłam się

Życie boli

Kaleczy naszych serc kruchość

Lecę

Powietrze unosi mnie

Tańczę w nim

Łzy wirują dookoła mnie

Już nie liczę ich

Są obok mnie

Z góry widzę wasze serca

Pokłute niczym sita dno

Pozbierajmy okruchy naszych serc

Może powiedzą nam jak żyć

Średnia ocena: 4.0  Głosów: 2

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (2)

  • Grain 2 miesiące temu
    https://www.youtube.com/watch?v=cxiQnSWJhuo&list=RDcxiQnSWJhuo&start_radio=1
  • Bettina 2 miesiące temu
    Znalam kiedys bardzo glupiego czlowieka, ktorego uprosilam o cofniecie wiersza z butelka. Niestety, ja zawsze mialam nieco lepsza pamiec niz rowiesnicy
    Ta butelka b
    Dzieci karmione butelką” to film dokumentalny Petera Kriega z 1974 roku. Film pokazuje, jak Nestlé dystrybuowało mleko modyfikowane w Afryce, przyczyniając się do wzrostu śmiertelności niemowląt. Film został wyprodukowany przez Teldoc Film...

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania