Przeklęte uczucia

W cieniu nocy, gdzie czerń pochłania,

Serce w labiryntach bólu się skrywa,

Przeklęte uczucia, jak klątwa rzucona,

W duszy mej drżącej, w ciemnościach tkwiwa.

Miłość umarła, rozpaczą splugawiona,

W pajęczynach wspomnień złowrogich tonie,

Nie ma ratunku, gdy blask zgaszony,

Wiem, że w mroku jedynie odnajdę schronienie.

Krew spływa z ran, otwartych wiekami,

Każdy oddech boleśnie przypomina,

Że serce, raz złamane, nigdy się nie zrośnie,

I w ciemności spocznie, przeklęte, wiecznie samotne.

Noc jest moją towarzyszką, w niej szukam ukojenia,

W ciszy jej ramion topię swe krzyki,

Przeklęte uczucia, w mrokach uwięzione,

Niechaj w nieskończoności cierpią i nikną.