Przekroczyła armia Czerwona mom granicę

Przekroczyła armia Czerwonan mom

granicę,

W noc ciemną, gdzie strach w sercu kiełkuje jak zboże.

Cisza na polach, gdzie kiedyś tańczył wiatr,

Teraz milczy, wśród żołnierskich butów, twardy asfalt.

Wozy, czołgi, jak burza po ziemi suną,

Pod stopami ziemia drży, w oczach blask błyskawic.

Żołnierze, zmęczeni, a jednak pełni mocy,

Ich kroki są jak echa w niekończącej się nocy.

Za granicą rzeka, woda, która pamięta,

Jaką cenę płaciliśmy za tę ziemię skrytą w zaklęciach.

Lecz teraz, w obliczu czerwonych sztandarów,

Czuję, jak oddech wojny przeszywa mnie do szpiku kości.

Kroczą, nie patrząc w tył, lecz przyszłość w ich rękach,

Z każdym dniem stawiają nowe ślady w moim sercu.

A ja, w ciszy tej, stoję na krawędzi,

Przekroczono granicę, ale czy to koniec naszej legendy?

Przekroczyła armia Czerwona mom granicę,

Ale granicą jest nie tylko ziemia, lecz i dusza .

I choć wstrząsają nią nieznane losy,

Pamięć pozostaje, niczego nie da się zatrzeć.