Przemijanie i trwanie

Chce pamiętać dawne czasy

Jabłoń co się złotem mieni

Chyli się i upaść nie może

Bo trzyma się swoich korzeni

Krzew w ogrodzie prastary

Zszarzały od wieków glonami

Wyrwać się nijak nie daje

Bo trzyma się swoich korzeni

Nowe czasy chcą nadejść

Ludzi zrównać w dolinie

Dobry świat ma się zmienić

Lecz pamięć nie przeminie

Starzec spojrzał za siebie

I znalazł co zapomniał

Myślą że dali mu radę

Lecz pamięć nie przeminie

Ocknął się poniewczasie

Parę chwil minęło

Życie obrazem przeszło

Powiedz co się ma się

Dusze wszystkie przybiegły

Szeptem pytać chciały

Co tam słychać nowego

Powiedz co się ma się

Jak pamiętać inaczej

Nic człeka nie zmieni

Krzewy znowu zielone

Jabłoń znów złotem się mieni