Przerywam

Przerywam bieg sprawie

Kończę sekwencję zdarzeń

Więcej się nie sparzę

Zaczynam, żyć na jawie

Odpowiem, że dobrze

Gdy mnie o to spytasz

Działam rozsądnie

Nie dzieje mi się krzywda

Nie zauważysz tego

Że głos mi się łamie

Muszę przejść przez to

Zaniknie to z czasem

Zostanie wyparte

Wyrzucę to z siebie

Przepracuję tą stratę

Kolejnej już nie będzie

Zachowam ciszę

Choć chciałbym powiedzieć

Rozsądniej jest milczeć

Gdy niespokojne serce

Znaczenia nie ma

To jak się czuję

Nie będę powielać

Więcej negatywnych ujęć

Wyizoluję się

Zamknę przed światem

Kontrolę znów przejmuję

Nie ma sensu się zatracać

Pełny fokus

I koncentracja myśli

Nie spuszczam wzroku

Na siebie mogę liczyć

Muszę przeć do przodu

Mój cel mnie prowadzi

Osiągnąć go mogę

Nie będę się rozpraszał

W pełnej izolacji

I ze spokojną głową

Świat wskazówki da mi

Jak znowu być sobą

Kolejną porażkę

Potraktuję jak lekcję

Zamknę wnętrze

Uczynię je szczelnym

Każde doświadczenie

Buduje mój charakter

Nabiera znaczenia

Dopiero post factum

Chciałem podziękować

Że mogłem być częścią

Że mam okazję powstać

Odbudować się lepszy

Wyciągnąć wnioski

I zmienić podejście

Stać się odporny

Jeszcze trochę więcej

Unikać sytuacji

Które wiodą na manowce

Lepiej łapać szansę

Niż spadające noże

Przerywam bieg sprawie

Kończę sekwencję zdarzeń

Więcej się nie sparzę

Zaczynam, żyć na jawie