Przesiadka

kilka wersów wiersza zapisanych w drodze

wybrzuszone słowa jak skorupka żółwia

butelka porzucona po winie w przedziale

pociągu relacji zgubnych lecz potrzebnych

tanie linie emocji naciągnięte jak struny

twój głos coraz dalej zanika w słuchawce

rozświetlone ulice pocałunek w bramie

wiele więcej myśli roztartych jak szminka

na wymiętą kartkę spada resztka wczoraj

zgubiona gdzieś na plantach znaleziona w głowie

zdania układane w przestrzeni wagonu

skrzypiącego łóżka obrazu za oknem

głoski plączą język jeśli jesteś będę

wersem wydrapanym kawałkiem wszechświata