Poprzednie części: Przeznaczenie i Sens Życia; Ziszczający się, pośród udręk trwania ludzkości ubogiej skromności, dla jej Królowania; w inteligencji świętości filozoficznej mądrości.

Przeznaczenie.

Myśli skroplenie, słów przeznaczenie,

czyny zwiastuje, sen w taniec przeleje.

Ścieżkami losu chodziło już wielu,

które wybrali, by dotrzeć do celu,

szczęścia przyczyny w raju zatracenia,

dobrem popełnionym, jak zbrodnia słoneczna,

uchwycenia piękna spojrzeniem śmiałości,

by poczuć jej uśmiech, na błękicie wiatru,

niesiony powiewem marzenia białego,

dotykiem rozkoszy, rozpostartej mocy.

Pisarz Prewencjonalistyczny i Twórca Tekstu Wiersza Tematycznego: Mirosław Witold Piotr Butrym.

Napisz komentarz