Przeznaczenie

Dwa serca, a wciąż jedna całość

Związane niewidzialną nicią na trwałość.

Bez słów się słyszymy, Bez dotyku czujemy.

W sobie nawzajem kwitniemy.

Czujemy bicie swoich serc

To ciepło płynie w nas bez przerw,

Chocby wiatr szedł nam wciąż wbrew.

Na dworze mróz, a w naszych sercach to na plus.

Wiemy ze to przeznaczenie,

Choć jesteśmy daleko od siebie.

I to jest piękne jak dwie obce osoby się pokochały niezmiernie.

Cos niewidzialnego ich połączyło i to starczyło.

Swiat wokół nas zniknął jak wiatr,

A nasze serca, rozkwitały się jak kwiat.

Patrzymy na świat lecz widzimy tylko siebie.

Nie ma dwóch takich jak my, bo się różnimy.

Tak jak puzel ma swoja połówkę, tak i ja mam ciebie.

Cichy szept nam dał wskazówkę, że to miłość nas odbuduje.