Przyćmienie

Muzyka: Andrzej Sikorowski

1. Każdy człowiek ma misę złocistą

W której pływa firmament na wspak

Mleku z miodem przemowę sążnistą

Lża wygłosić, gdy idzie jak rak

Górną warstwę współtworzy oliwa

Która na wierzch jak zawdy wypływa

Nieco niżej się łącza ogniwa

Winnych kiści, gdzie brzoza wygrywa

Kosmos w misie pod talerzem

Śni ukryty pośród raf

Wraki statków skrzą się jeżem

Kształci jantar ślepy traf

Ref.: Gdy się przyćmi galaktyka forbotami

Gdy nieboskłon nie rozbłyśnie w krąg gwiazdami

Wtenczas widać, że się na dnie osadzają nader składnie

Dziegieć z siarką, co królują nad górami

Lubo przy nich szczyt się zniża, stół krągleje

Za ich sprawą ogień każdy popieleje

Milkną muszle w szczęku broni, w rżeniu koni trupiobladych

I skuwają misę lodem pstre zawieje

2.Bo forboty to sprytne bestyje

Płaskodenną zajęły już łódź

Choć porażką jest dzieło niczyje

One wszakże umieją tak truć

By prócz forbot nikt o tym nie wiedział

Co w bursztynach dokoła tak piszczy

Niepodobna, by człek się dowiedział

Że nieboskłon od spodu się niszczy

Dżungli prawo podobłocznej

Wdziewa rogi, ostrzy kły

Wróżdy wolą jest niezwłocznej

By zaprawić jadem łzy

Ref.: Gdy się przyćmi galaktyka forbotami...