Przyjaciel
Obudziłeś mnie, kiedy słońce i księżyc
zbliżyły się do siebie. Rozkołysane słowa
miały moc burzy. Taki był początek
dojrzałości, została odwieczna tęsknota.
Lubi osiadać na wielu ścieżkach, oswaja
boczne drogi.
Zawieszona w powietrzu jest natchnieniem.
Wtedy przypomina roje małych ptaków,
które zniżają lot i ulatują. Nie uchwycę
kształtów oraz przeciwieństw tkwiących
jak ziarno w łusce.
Możliwe, że na tym polega tajemnica dzieła
Komentarze (7)
Lubi osiadać na wielu ścieżkach, oswaja
boczne drogi.
Zawieszona w powietrzu jest natchnieniem.
Wtedy przypomina roje małych ptaków,
które zniżają lot i ulatują.
- to mi się najbardziej podoba.
Kropkę daj na końcu, boś osierociła ostatnie zdanie.
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania