Przyjaciele

Witajcie.

Dawno mnie tu nie było, wiele czynników się na to złożyło. Jednak ostatnio wena twórcza mnie nawiedziła i dzięki niej dwa wiersze skleciłam. :)

Gdy czasem jest tak, że coś nas trapi i męczy,

Jest zawsze ktoś, kogo możemy podręczyć.

Są ludzie, którym bezgranicznie i szczerze ufamy,

Którym sekrety najskrytsze w tajemnicy powierzamy.

Są tacy, którzy staną za Tobą obronnym murem,

I obronią Cię przed fałszywych przyjaciół tłumem.

Którzy, gdy będzie potrzeba, podadzą Ci rękę,

Którzy wysłuchają Twą każdą udrękę.

Są ludzie, którzy mimo Twoich wad,

Przeprowadzą Cię przez świat,

Którzy wskażą Ci drogę, pokażą jak iść,

Którzy powiedzą, doradzą, jak dalej żyć.

Którzy, mimo złych uczynków, jakie popełniłeś,

Nie zostawią Cię w potrzebie, nawet, jeśli ich zraniłeś.

To są właśnie oddani przyjaciele,

Dla których z wdzięczności nie trzeba robić wiele.

To są osoby, które wesprą dobrym słowem, gestem,

Które o każdej porze powiedzą: Jestem.

Które są dla Ciebie, nawet w środku nocy,

Które zawsze mają szeroko otwarte oczy,

Które uśmiechem rozjaśnią Twój dzień

I które zawsze będą za Tobą, jak cień.

To im dziękować z całego serca należy,

Im spokojnie można życie powierzyć,

Bo one są i będą, zawsze, mimo przeciwności,

Gdyż taka jest cecha prawdziwej przyjaźni, miłości,

Nie udawanej, mediami i innymi bodźcami z zewnątrz przepełnionej,

Lecz tej prawdziwej, niczym niezmąconej.