Przyjaźń czy może relacja?

Któregoś dnia moja przyjaciółka postanowiła mi się zwierzyć z przyjazńi że swoim przyjacielem. Historia będzie opisywała ich przyjazń a zarazem jakie colwiek uczucia w tej ich relacji. Zaczeło się to dokładnie tak , że jak już się poznali nawiązali tą więz między sobą nagle po jakimś czasie znajomosći ten kontakt , między nimi się totalnie urwał na pare lat. Jednak pewnego dnia ona postanowiła do niego napisac pierwsza , żeby odnowić ten ich kontakt. Gdy już to nastąpiło odnowili kontakt postanowili się spotkać po raz pierwszy sam na sam. Kiedy już doszło do tego spotkania ogarniał ją strach jak i fajne uczucie , którego nie umiała dokładnie opisać ale też spędziła z nim cudowne pare godzin na pogawędkach o wszystkim. Po spotkaniu jednak ten kontakt był dalej obojętny tak jakby on , się o niego nie starał tylko ona sama pisząc do niego pierwsza. On opowiadał na te wiadomośći ale nie tak jakby ona to uwazała za stosowne , próbowała to znieść mając nadzieje ,w głebi duszy że to się z czasem zmieni. Ciągle spoglądając na telefon żyła myślami i zadawała sobie pytanie? Czy mu jeszcze zależy na tej przyjazńi czy odezwie się pierwszy bo w przyjazńi chodzi o to, żeby sie starały obie osoby. Przerósł ją ten fakt że może go stracić i postanowiła działać na własną rekę pisząc do niego długą wiadomośc w której opisała co by chciała w tej przyjazńi zmienić ,co jej w niej przeszkadza i pozwoliła mu dać czas na przemyślenie czy chcą dalej to ciągnąc czy też nie. Wtedy nie pozostawało jej nic innego niż czekać cierpliwie na odpowiedz a też nie wiedziała jaką decyzje podejmie.Chodziła ciągle zamyślona nie wiedząc co tak naprawde się dalej wydarzy. Myślała o nim ciągle i wpadała w załamanie ,nie wiedziała co ma że sobą zrobić. Gdy jednak przemyślał jej wiadomość postanowił się odezwać i nie urywać z nią przyjazńi. Wziął sobie jej słowa do serca iż nie warto dusic pewne słowa w sobie i trzeba się dużo komunikować i rozmawiać , że sobą więc postanowił też że porazmawiają w nocy przez telefon i jeszcze raz to wszystko przegadają na spokojnie. Ich rozmowa trwała bardzo długo w której wspomniał także o relacji która w jednym zdaniu móże nimi byc jak i się pojawić. Wspominam o tym dlatego że kiedy ona z nim pisze czy rozmawia czuje coś dziwnego na sercu. Lubi jak jej prawi czasem komplementy , powie coś miłego i odrazu jej realcja do niego staje się inna niż wcześniej jakby zauroczenie o którym nie ma mu odwagi powiedzić bo się boi ,że on to odbierze zle i sie od niej odsunie.Nawet jeśli on by to odzwajemnił to też będzie to dla niej cięzarem bo ma męża i dzieci.Trudno także tą ich relacje opisac dokładnie jak się nie wie co tak naprawde miał na myśli mówiąc słowo relacja i też co obydwoje tak naprawde czują na sercu. Najważniejsze że ta relacja jednak stała się dla niego ważna i zmienił ją na tyle ile mógł i się stara ,żeby była jak najlepsza. A jak się ona potoczy dalej to nie wiadomo ale odniose się do cytatu , który jest bardzo ważny w przyjazni "Możesz gromadzić wielkie skarby , ale nic nie jest warte, ile szczery przyjaciel". I nie ważne też jaki to jest rodzaj przyjazńi. Prawdziwy przyjaciel to ktoś , kto cię zrozumie nawet wtedy , gdy nie możesz sam/sama siebie zrozumieć.