Uwaga, utwór może zawierać treści przeznaczone tylko dla osób pełnoletnich!
Przykro
Przykro o tym mówić
nie staje mi
mijają dni i nie wiem jak
wciąż wisi flak
Przykro o tym pisać
o uda się obija
dorastanie mija a czucia brak
wciąż wisi flak
Przykro o tym słuchać:
- Boże jaka kicha!
- Polej mi kielicha no jak to tak
wciąż wisi flak
_________________________
Jestem matko jak ten flak
w szkwał ciśnięty życia wrak
Jestem ojcze jak ta kicha
w zgiełk rzucona rozpacz cicha
Komentarze (23)
Czytałam gdzieś, że dużo mężczyzn to dotyka. Codzienne wyzwania, na utrzymaniu rodzina, stres w pracy, często w domu też.
No, ale trzeba się ratować.
No i o tym świadczy ostatnia strofoida.
Coś w rodzaju, ''mam to gdzieś'', bez zaznaczania gdzie, niechby każdy się domyślał...
Dlaczego Ty tak przeklinasz?
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania