Przyrody Cud piękna, wiosny rozkwitu świeżości, natury czystej roślinności; w przestrzeni Dnia Wolności nieba mocy błękitu, promienistości słonecznego czasu radości; królewskich chwil jedwabiste

Data rozpoczęcia technicznej pracy nad tekstem Wiersza: 23 - 4 ( Kwiecień ) - 2016 - Roku Pańskiego Bożo Tradycyjnego.

Przyrody Cud piękna, wiosny rozkwitu świeżości,

natury czystej roślinności; w przestrzeni Dnia Wolności nieba mocy błękitu,

promienistości słonecznego czasu radości; królewskich chwil jedwabistej lekkości,

letniej kwiecistości krajobrazu...

Czysty czas błękitu świeżości sklepienia,

wolności sił natury ożywienia;

pięknem zmartwychwstałym wiosny;

energią pozytywną nieba; w jedwabiu chwil radości,

które nastały wraz z promienną mocą przestrzeni słonecznej,

letnio ukazującej królewski wymiar życia;

intensywną zielenią wyraziście rozwiniętych liści krzewów,

brzmiącego Dnia Cudem przebudzonej przyrody;

bogactwem barw kielichów płatkowych, kwitnących kwiatów kolorowych,

różnorakich gatunków ozdobnych będących w ogrodach,

w postaci etosowych często spotykanych czerwonych tulipanów

i niedużych białych stokrotek, niekiedy przypadkiem wysianych

i rosnących we wspólnej egzystencji nieopodal krzaków jeżyn bez kolcowych

już bez przekwitłych i uschłych istniejących wcześniej żółtych żonkili,

tonizujących wczesnym wiosennym rozkwitem krajobraz namaszczony lirycznością

i sycący wzrok zmysłowym widokiem spokoju w przestrzeni delikatnych powiewów

łagodnie dmącego wiatru, sielankowo chłodzącego atmosferę pełną harmonii lekkości,

kojącej równowagi; dla późniejszego pylenia drzew kwitnących wiśni, oraz śliw węgierek,

dosyć często posadzonych w pobliżu czarnych porzeczek; już nieco rozrośniętych,

obsypanych drobnym kwiatem wonnym uwalniającym delikatnie słodkawy aromat,

wabiący pszczoły miodne jak również głodne trzmiele wiedzione instynktem świata boskiego,

dzikiej natury przetrwania; pełnego obfitości dóbr życiodajnych; jezior srebrzystych, wód czystych

i lasów mieszanych, w pejzażu wlekących się minut leniwie płynącego Dnia Pańskiego Ojczyzny,

rozłożonego płaszczem świetlistości swojej gwiazdy promieni na łąkach skromności ubogich traw

słonecznej zieleni tchnącej zapachem lekkości klimatu; zwiewnie letniej ździebeł świeżości niesionej

prądem powietrza powiewu, wiatrem w przestrzeni dumnie słodko brzmiących śpiewów ptactwa;

świergoczącego złotym nut życia trelem przyrody piękna, w gęstwinie drzew koron szumiących

z lekka niby szepcząc niewinnie; ukrytym w nich duchem wiosny, kochającym jej Cud

już od pierwszych pierwiosnków i krokusów fioletowych, jak również estetycznych szafirków wyborowych...

Pisarz Autor i Twórca Tekstu Wiersza Tematycznego: Mirosław Witold Piotr Butrym.

Data Zakończenia Technicznej Pracy Nad Tekstem Wiersza: 8 - 5 ( Maj ) - 2016 - Roku Pańskiego Tradycyjnego.