Psychiatryk

Dziewczyna

oplątana w smutki życia

zapomniana przez świat

patrzy przez małe okienko na rzeczywistość otaczającą

jej smutne oczy

w jej mózgu utrwaliły się tylko najgorsze wspomnienia

dobre wyparowały razem z jej wolnością

od kilku lat ciągle to samo

te same widoki smutnego pokoju

i nic więcej

Dwadzieścia cztery godziny w tym przytłaczającym pomieszczeniu

przyprawiają ją o mdłości

próbowała odebrać sobie życie .

ale jej nie wyszło

tak jak stwierdziła

nic jej nie wychodzi

gdyby miała odrobinę szczęścia

to nie siedziała by tu zamknięta

lecz leżała w trumnie

i spokojnie mogłaby umierać

ona tego pragnie

chciałaby wreszcie to skończyć

w końcu nie ma nikogo

wszyscy ją zostawili

jest sama

zamknięta w czterech

zimnych ścianach psychiatryka

przy świecach które ogrzewają jej zimną duszę

która już nie żyje

bo w sumie ona jako osoba

tylko istnieje

istnieje a nie żyje

jej myśli zagubione w śmierci

stan psychiczny na wyczerpaniu

nawet leki nic nie dają

są to tylko pigułki

które na długo

nie wprawiają

w stan ukojenia i rozkoszy

nie może ich zażywać na tyle dużo

aby zawsze się tak czuć

gdy je przedawkuje dojdzie do celu

umrze

a do tego lekarze nie chcą dopuścić

najwyraźniej jej śmierć ich obchodzi..

ale to tylko dlatego

że mają taką pracę

poza pracą jest dla nich nikim

jak dla reszty świata

Średnia ocena: 4.4  Głosów: 7

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (7)

  • Neurotyk 08.02.2016
    Gorzkie i odrobiną sarkazmu. Naturalistyczne. Zostawiam Ci dobre 4.
  • Rasia 08.02.2016
    Witamy na opowi :) Mam nadzieję, że się tutaj rozgościsz. Na początek wypiszę Ci parę błędów, żebyś mogła sobie poprawić. Oczywiście się nie zrażaj, bo to normalne, że każdy się myli, a tutaj można się sporo nauczyć :)
    Więc tak. Wiersze mają to do siebie, że albo interpunkcję się olewa, albo stosuje całkowicie. Ty stawiałaś wyłącznie kropki, bez przecinków, więc zamiast trudzić się z ich odpowiednim wstawianiem, pominęłabym te kropki ;)
    Te dłuższe wersy bym przedzieliła i przeniosła jako kolejne. Czytelnikowi troszkę lepiej się czyta, jeśli nawet wiersz biały ma choć cień takiego zrytmizowania. Poza tym to dużo ładniej wygląda :)
    Liczby piszemy słownie, przynajmniej w wypadku tych godzin tutaj.
    "siedziała by tu zamknięta" - siedziałaby*
    Twój wiersz to bardziej opowiadanie historii, a jednak ceni się, kiedy ma ona drugie znaczenie, całkiem inny przekaz. Tutaj ciężko się go doszukać, ale to tylko takie moje spostrzeżenie, bo to oczywiście nie jest konieczne.
    Na razie pozostawiam bez oceny, bo jeszcze za bardzo nie umiem jej sobie wyrobić. Zaczęłaś dosyć smutnym i przygnębiającym wierszem, ładnie udało Ci się ukazać panujące w nim emocje. Mam nadzieję, że te moje wskazówki jakoś Cię nie uraziły i trzymam kciuki za Twoje kolejne publikacje :)
  • Karo 08.02.2016
    Zaciekawił mnie bardzo tytuł. Jeśli lubisz takie klimaty (psychiatryk, socjopata, psychopata), to większość u mnie takich właśnie znajdziesz. a co do tekstu, to uważam, że jest dobry. Choć czegoś mu brakuje, takiego WOW! Zostawiam 4 :D
  • Inna_89 08.02.2016
    Wiem, że moje teksty nie są jakieś super wow i najlepsze.
    Wiem że zdarzają się literówki za co bardzo przepraszam, ale ja dopiero zaczynam moją przygodę z pisaniem i potrzebuję czasu żeby wyrobić sobie swój styl i jakość pisania. Mam nadzieję że mnie rozumiecie
    I myślę że chociaż troszeczkę podoba się wam to co piszę ;)
  • Rasia 08.02.2016
    Hej, spokojnie. Nikt nie napisał, że nie podoba mu się, jak piszesz :) Nie bierz tych błędów tak do siebie, bo je się wypisuje po to, żebyś mogła je sobie poprawić, przeanalizować i ogółem coś tam z nich wynieść :) I każdy to rozumie, bo każdy tak zaczynał! :D
  • Rasia 08.02.2016
    No i wiadomo, grunt to się nie zniechęcać tylko wytrwale się uczyć :)
  • Mimzy232 06.02.2017
    Ten wiersz jest bardzo dobry, genialny... Pięć ode mnie.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania