Publicystyka

Muszę odpalić wiersz- pomyślał poeta

poeci co muszą brzydkimi są

taki albo siedzi dniami i nocami

tam zwisa tu zwisa ciemne żyły oplątują nogi

albo musi ćwiczyć i tak ćwiczy że go prawie nie widać chudy niczym wyznawcy harikriszna strach przed takim się pokazać

ci co nie muszą a chcą spojrzą na morskie fale

zastanowią się nad ich błękitem

sięgną górskich ścieżek i dojdą tam gdzie nikt jeszcze nie był

spokojnie bezstresowo z sercem na dłoni żyją sobie

powoli wydają bez parcia na szkło

bez literackich piąstek blichtru i snobizmu

a teraz co wspólnego łączy obie grupy

pasja pasja pasja

więc pozwólmy i tym i tamtym żyć

wiwat poezja

wiwat niecałe pół kg schabu lub pół bochenka żytniego chleba

bo tyle z tej poezji mają