publiczne piekło

zanim otworzysz usta

światło zalęgnie się

w twojej źrenicy

cień przykryje sumienie

 

biała jest krew

która płynie pod prąd

w żyłach

 

cieszysz się na powrót

spokojnej nocy

ale wiesz że gwiazdy nie zastąpią ci

latarni morskiej nieprzejednanych słów

o miłości

 

szczęście buzuje w sercu

dusza wciąż szuka drogi

do publicznego piekła

naucz mnie oddychać powolutku

bez skargi że ktoś wykradnie

ci ciało pozbawi kłamstwa

które nie rozumie przelanych łez

szeptu nienarodzonych

publiczne piekło
Autor: KatarzynaKoziorowska
Czytano 113 razy
Data dodania: 21.03.2022

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 2

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (3)

  • Nuria dwa lata temu
    No i świetnie:)
    Tylko pominęłabym to podwójne "ci", wiadomo kogo dotyczy i moim skromnym zdaniem, bez ostatniego wersu.
    I proszę :), potrafisz oszczędniej operować słowem, które i tak mówi wszystko. Brawo:)
    Daję piątaka, bo zasługuje.
  • KatarzynaKoziorowska dwa lata temu
    Ojej, dziękuję bardzo. :) Pozdrawiam serdecznie.
  • Tjeri dwa lata temu
    Ja bym machnęła nożyczkami jeszcze dwa razy - bez tego drugiego "ci" (wnioskuję, że to drugie po komencie Nurii) też spokojnie można się obejść (niepotrzebne zaimki niszczymy bezlitośnie) i to samo z "twojej" (przy "źrenicy").
    A poza tym - o wiele schludniej wygląda ten tekst w porównaniu z ostatnim, który komentowałam.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania