Punkt widzenia pana Anatola

Boy hotelowy dźwignął walizkę i dziarskim krokiem wyszedł z windy. Pan Anatol ruszył tuż za nim, rozglądając się dookoła. "Hotel jak hotel ani obskurny, ani luksusowy. Grunt, że zapewnia solidny dach nad głową", pomyślał. Przeszedł przez wysłany aksamitnopomarańczowym dywanem hol, który doprowadził ich do przestronnej sali. Na poustawianych pod ścianą kanapach, siedziała grupka ludzi. Wszyscy wpatrzeni w ekrany komputerów lub smartfonów. Dyskutowali zawzięcie, ale wszechobecny zgiełk nie pozwalał zrozumieć ani słowa.

– To część klubu dyskusyjnego. Coś jak taras widokowy. – Boy postawił walizkę i otarł pot z czoła.

Pan Anatol podszedł bliżej i wsłuchał się w rozmowę.

– Mój tekst najlepszy! – powiedział pierwszy osobnik.

– Nieprawda! – wykrzyknął drugi, wbijając palec w ekran smartfona. – Ten oto tu najwięcej komentarzy zbiera.

– Admin znowu nie puścił mi tekstu – odparł trzeci. – Chyba zmienię ksywę.

– Może puści jak w końcu napiszesz coś przyzwoitego? – Nieśmiało wtrącił czwarty.

– Dość tego! – Piąty naskoczył na czwartego. – Ty wulgarny chamie! Miałeś dziadka w Wermachcie!

– Ten krzykacz to kto? – spytał pan Anatol.

– To nasz rekordzista. – Boy wzruszył ramionami. – Cztery wyświetlenia, dwanaście jedynek.

– Coś jak celebryta?

– Zależy jak spojrzeć, ale tak. Jest znany, bo dużo gada, chociaż rzadko z sensem, wiesz pan, coś jak polityka.

– I oni tak zawsze?

– Najczęściej się kłócą. – Boy pokiwał głową. – Dominuje pogląd, że moje jest najmojsze, taka specyfika. Gdzie pięciu Polaków, tam sześć punktów widzenia.

– I nikt nic z tym nie zrobi? Co z regulaminem?

– Nie, szanowny panie, nikt tu nie pracuje.

– Ale ktoś tu sprząta? Macie pokojówki?

– Z powodu niedofinansowania sprząta sam właściciel, dlatego ostrzegam, pokoje czyści raz na ruski miesiąc, albo gdy smród jest już nie do wytrzymania.

– A za taką reklamę szef nie poleci po premii?

– Nie może. – Boy wyszczerzył zęby. – Pracuję pro bono.

Uwagę pana Anatola zwróciły dwa pokoje, które na pierwszy rzut oka wydawały się większe od innych.

– A to? – spytał.

– Pomieszczenia biurowe, to z lewej jeszcze pracuje, pasja wszystko trzyma, a w tym po prawej straszy, bo poprzedni najemcy zmienili lokal. Narzekali na hałas.

– Czy hotel na tym nie stracił? Wiesz pan, zainteresowania?

– Z pewnością stracił, ale właściciel ma swój punkt widzenia.

– Dziwna polityka.

– Ano. – Boy wzruszył ramionami.

– A to, co za pokój? – Pan Anatol zwrócił uwagę na niepozorne drzwiczki.

– Proszę się nie krępować. – Boy wskazał na klamkę.

Pan Anatol otworzył drzwi, zrobił krok do przodu i wpadł na meblościankę.

– Pan śmiało wyjrzy zza niej. – Boy zachęcił gestem, więc pan Anatol nieśmiało wychylił głowę.

– Wus! Wus! – krzyczeli tubylcy pogrążeni w rytualnym tańcu.

– Matko i córko! A co to ma znaczyć?

– Lokalna tradycja, coś jak pito lolo dla odstresowania. – Boy wyszczerzył zęby. – Sporo stałych bywalców, niektórzy z nich są z nami niemal od początku istnienia hotelu, ale jest też sporo nowego narybku, chociaż prawdę mówiąc, między tymi nowymi są i starzy goście. Wiesz pan, incognito. Coś jak doklejone wąsy.

– Może zajrzę później, to gdzie moja kwatera?

Boy przyspieszył kroku i chwilę później dotarli do celu.

– To pana pokój, proszę się rozpakować.

– Dziękuję – odparł pan Anatol. – Chyba nie zostanę, ponieważ mam obawy, że któregoś dnia obudzę się w pokoju bez klamek.

 

ㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤ

Średnia ocena: 3.6  Głosów: 18

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (13)

  • bogumil1 24.04.2020
    poprzedni najemcy zmienili lokal.
    – Czy hotel na tym nie stracił?
    – Z pewnością stracił, ale właściciel ma swój punkt widzenia.

    Nie jest trudno rozszyfrować autora tego tekstu, taka apoteoza uciekinierów.
  • Alienator 24.04.2020
    Widzę, że zaangażowałeś wszystkie swoje klony, żeby mi nastawiać jedynek. Wiesz co? Chyba będę niemiły i udostępnię wszystkim Twoje dane osobowe. Będzie zabawnie.
  • Bajkopisarz 24.04.2020
    Przyjemnie się czyta dobrze napisany tekst.
    Warsztatowo jest to wysoki poziom, do treści tym razem odnosić się nie będę, bo niestety/na szczęście się w niej nie odnajduję ;)
  • Alienator 24.04.2020
    A dziękuję, to takie napisane w kilka minut na kolanie. :)
  • Bajkopisarz 25.04.2020
    Alienator - No to tym bardziej uznanie, że Ci to tak udanie wyszło.
  • Marian 25.04.2020
    Dobry tekst o jakimś wariatkowie. Czyżby to był nasz kraj?
  • Ozar 25.04.2020
    Tekst jakby pisywał opowi, ale ze strony moim zdaniem negatywnej. bogumił napisałeś że wiesz kim jest autor, ja też podejrzewam kto to, ale nie jestem pewien. Sam tekst całkiem niezły choć przesłanie dość oczywiste i raczej negatywne, co widać dość jasno. Poprzedni najemcy zmienili lokal to chyba daje do myślenia bardzo mocno...
  • bogumil1 25.04.2020
    Tak, autor kreuje ich tutaj na wielkie gwiazdy, bez których opowi miałoby upaść i się nie podnieść. Stara. skompromitowana śpiewka. A tymczasem życie potwierdziło po raz kolejny, że nie ma ludzi niezastąpionych.
  • Dariusz 26.04.2020
    wus wus
  • Baba Szora 12.12.2020
    Technicznie - pełen profesjonalizm.
    Aluzje - nie jestem w temacie :-)

    Pozdrawiam,
  • Opalony Ernest 06.12.2021
    Zdechłę.
  • satyrekrol 20.01.2022
    Kaczorze, dobre to jest.

    Wus, wus, to Fantomas jest (chyba?)
  • Jared 02.02.2022
    Mnie zawsze taka doraźna interwencja odstręczała, więc - mimo mojej nienawiści do poślednich form życia, tzn. do B... - nie ocenię. Ale wpadnę kiedyś na poważne prozy, bo widzę, że są :D

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania