Pustka listopadowa

Komu błękit nieba ściemniał

Komu słońca przygasł blask

Komu z oka kropla spływa

Temu jest tu kogoś brak.

 

Pustka - ona daje nam ten stan

Pustka - ona zmienia cały swiat

 

Błękit nieba wciąż ten sam

Słońce świeci jak co dnia

Z oka kropla ciągle spływa

No bo nie ma ich wśród nas.

Średnia ocena: 4.3  Głosów: 3

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (3)

  • Grisza rok temu
    Brzmi, jak zadanie domowe w siódmej klasie. 4+. "No bo..." jest raczej mało poetyckie.
  • piliery rok temu
    Zmieniłeś zdanie?
  • Grisza rok temu
    piliery, w jakiej kwestii?

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania