pył

co zostanie po słowach które biegają przez ekrany

nie wyryją się w kamieniach

żaden papirus nie przeniesie do jutra

nagły rozbłysk na słońcu odeśle je w niebyt

 

czyściec albo reinkarnacja są tak daleko

tkwią za oknem nie musisz ich widzieć

połamane sny i mokra bezsenność

szmata zabierze z podłogi

 

nie szukaj w pamięci świateł

odbijaj nagość z monitora

tu i teraz bardziej jeszcze

tak głęboko w ułamkach sekund

nietrwałość jest wszechogarniająca

słodko gorzka

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 6

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (6)

  • Piotrek P. 1988 31.03.2020
    Dobry surrealizm i psychologia, 5, pozdrawiam :-)
  • bogumil1 31.03.2020
    Ciut mi tu brakuje płynności, i nie zgodzę się z treścią pierwszej strofy, że słowo mówione zniknie, są przecież filmoteki, a teraz archiwa cyfrowe. To się zachowa lepiej niż starodruki i łatwiej kopiować i upowszechniać. No ale generalnie wiersz raczej daje pozytywny odbiór. 5
  • Jacom JacaM 01.04.2020
    bo to nie te słowa , tylko te z messangerów i innych twitterów albo jakiś tam portali, na przykład poetyckich :-)
  • befana_di_campi 31.03.2020
    Typowy JJ ;) Wszystko i nic ;-)
  • Dekaos Dondi 31.03.2020
    :~))→Jest O.K:)
  • Pan Buczybór 01.04.2020
    niezłe

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania