Pyłem jestem.
Pyłem jestem, drobinkami emocji
bez serca, więc
nie zabijesz mnie wiecej
swym romantyzmem.
Teraz zetrzyj moje pozostałości
ze swojej malowanej wdziekiem twarzy,
jakbym byla zwykłym brudem
przeszkadzajacym w codzienności.
Pyłem jestem, uniosę się wysoko,
na skrzydłach wiatru i polecę daleko,
do miejsca w którym mnie nie odnajdziesz,
tam, gdzie chowasz wszystkie
poprzednie odpady pamięci.
Komentarze (1)
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania