radujmy się, było między przedpasterkowymi toastami
I jak każdego roku
wiwatowali radość,
huczniej nieraz,
niż głupcy
na widok sera.
A powinny smucić
te owacje
na cześć powicia
tego,
którego każdy oddech
zbliżał w objęcia
zbrodniczego krzyża
po kres,
gwałtem na dziecku
przez boga poczętego
krótkiego życia.
Komentarze (3)
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania