Robinson Cruzoe

A ty mnie na wyspy szczęśliwe zawieź*

To są oględziny samotności z zakładkami

bezzwrotnych pragnień w niepowracającym czasie.

Miał ją źródlaną, z rozchełstanymi oczami,

wytchnienie po przeciągu słów.

Nadawała z oślej ławki i łąki, do zapylenia kwiatami,

o ryżu długoziarnistym,

i siedmiomilowym zasięgu bioder.

Przechodził takie w bród niedorzeczności światła,

inne na skraju, kancie poświaty księżyca.

Kwitną w przeludnionym miejscu,

__________________________________

* Prośba o wyspy szczęśliwe - K. I. Gałczyński