...

...

Średnia ocena: 4.4  Głosów: 7

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (10)

  • Noico 07.01.2022
    Smutny ten wiersz, jak domniemuję o śmierci kogoś bliskiego symbolizowanej przez zatrzymany zegar.
  • Bożena Joanna 07.01.2022
    Dokładnie tak. Dziękuję za przeczytanie i komentarz.
    Pozdrowienia!
  • satyrekrol 07.01.2022
    Miałem napisać komentarz do tego tekstu, ale zapomniałem. To jest dobry tekst ze względu na użyte metafory i treść.
  • Bożena Joanna 07.01.2022
    Bardzo dziękuję i pozdrawiam z Nowym Rokiem!
  • Dekaos Dondi 07.01.2022
    Bożeno Joanno↔Co tu napisać mam, skoro wszystkie słowa... to już tylko słowa... i aż!
    To co człowiek odczuwa, żaden inny nie zrozumie, tak samo. Każdy ma swój czas i ani... sekundy więcej.
    A zawsze jest za wcześnie! Dla tego, co odchodzi i tego co zostaje.
    No ale... człowiek nie znika, jak już się narodzi. Zmienia jeno miejsce↔zdaniem mym:))↔Pozdrawiam:)↔%
  • Bożena Joanna 08.01.2022
    Nic nie możemy zmienić, ale żal pozostaje.
    Dziękuje i serdecznie pozdrawiam!
  • MarBe 09.01.2022
    Narodziny przeważnie, lecz nie zawsze są dobrą nowiną.
    Czas rusza i gna przed siebie, aż pewnego dnia cykanie ustaje.
    Pozostaje pustka, tęsknota i wspomnienia, a czy to nie jest ważne?
    Pozdrawiam
  • Bożena Joanna 10.01.2022
    Wspomnienia grają w życiu pozytywną rolę, odnoszą się do czasów, kiedy byliśmy zadowoleni i szczęśliwi. To poprawia nastrój.
    Dziękuję i pozdrawiam!
  • Jordan Tomczyk 09.01.2022
    Bardzo nostalgiczny wiersz. Ciekawa metafora z tymi zegarkami i budzikami. 5
  • Bożena Joanna 10.01.2022
    Wszyscy jesteśmy zawieszeni w czasie, który upływa, ale nigdy nie wraca.
    Dziękuję za przeczytanie i komentarz.
    Pozdrowienia

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania