Róże i Ciernie

Gonię za szczęściem, bo już dość mam samotności.

Staram się ciebie znaleźć wśród tych tłumów zamazanych twarzy.

Tych nijakich.

Jak patrzysz na mnie.

I Uśmiechasz sie delikatnie.

I jak mówisz do mnie te piękne słowa ubrane w Róże i Ciernie.

Bolesne.

Ale ja dalej tęsknię.

Za tymi wszytkim kłamstwami które, sprawiały że mogłam dobrze spać.

A teraz nawet nie ma tu ciebie.

A ja wciąż tęsknię i krwawie jak Róże i Ciernie.

Todia.

Wiersz z dnia 09.01.2023r.