Róże i troska

Róże w ogrodzie, słodkie jak miód,

bujają z wiatrem, piękne jak złoty pył.

Ich pączki śliczne, pełne wdzięku i blasku,

rozwijając się, dodają uroku.

Troskę wielką skrywają w swoim sercu,

nie dbając o nie, niszczą sens każdej pracy.

Jednak kiedy włożysz serce w opiekę,

róża w zaczarowanej krainie wszechświat westchnie.

Ich kolce niewinne, mistyczne i smukłe,

nurkują przez skórę, a serce twe urok sączy z myszką gęsto.

Gdy zajmiesz się nimi, zapanuje radość,

bo piękno róż, jak akwarela na płótnie, doda ci moc.

Niech nam życie pokazuje, że troska to radość,

nawet najśliczniejszy ogród wymaga porządku i troski w gościńcu.

Bo gdy w ogrodzie piękność kosi kwiaty w tępawość,

w sercu pozostaje zapomniana niskość.