Rozpoetyzowana

odkąd poezja wbiła mi przez okna na chatę

nie umiem jej wyprosić

jestem zaabsorbowana

 

próbowałam chwycić ale ulotna

mrowi przenika przez palce

osadza się na meblach

 

zapewne jej wygodnie

wśród balkonowych lampek

w kocim futrze

w kubku kawy

w uśmiechu

 

pytam czego szuka

drogi do siebie

odpowiada między wierszami

Rozpoetyzowana
Autor: Laura Alszer
Czytano 116 razy
Data dodania: 06.12.2024

Średnia ocena: 3.4  Głosów: 7

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (11)

  • Grain rok temu
    Byle nie doszło do odwenienia
  • Laura Alszer rok temu
    A może uwije gniazdo i zostanie u mnie na zawsze?
  • Grain rok temu
    Laura Alszer, nie ma innej opcji.
  • piliery rok temu
    Pozdrowienia dla niej bo wyraźnie ma na Ciebie wpływ i pozostawia niezatarte ślady. Jako że ma zdolności rozmnażania się przez wyobraźnię, bywa w tym samym czasie i u mnie i jeszcze wielu innych ale zawsze ma inną twarz i co ciekawa, każda jest ta prawdziwa. 10
  • Laura Alszer rok temu
    Tak, łatwo się rozrasta i potrafi być w wielu miejscach na raz. U wielu osób. I to jest piękne 😊
  • Zwiastun rok temu
    Ja poezję czuję w piwie ale zazdroszczę Tobie tego życia znajdź odpowiedź
  • Laura Alszer rok temu
    Może być i w piwie 😉
  • Zwiastun rok temu
    Piękny wiersz pozdrawiam Ciebie.
  • Laura Alszer rok temu
    Dziękuję, ja też pozdrawiam.
  • Dekaos Dondi rok temu
    Laura Alszer↔Tak to jest. To co tajemnicze, trudno definiowalne, zaciekawia,
    a jeśli jeszcze chciane, to trudno nie chcieć:)↔Pozdrawiam🙂
  • Laura Alszer rok temu
    Dekaos Dondi Trudno nie chcieć, nie można się jej oprzeć 🙂

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania