Rozstania czas...

Gdy nadejdzie rozłąki czas

 

Gdy już razem nie będzie nas

 

Gdy czas będzie ruszyć w świat

 

Gdy miną chwile wspólnie spędzonych lat

 

Gdy nie będzie już powrotu

 

Do ukochanego, ciepłego domu

 

Obiecaj

 

Że nie będziesz wtedy smutna

 

Że będziesz wypatrywała lepszego jutra

 

Że dalej będziesz kochać

 

Że nie będziesz wiecznie szlochać

 

Że wybaczysz wrogom tą zdradę

 

Że zawsze dasz na nogi stanąć radę.

 

Może wróci nadziei czas

 

Może los znów połączy nas

 

Tymczasem żegnaj

 

Rozstać się czas!

 

Żegnaj miła ma...

 

Może na wieczny czas.

Średnia ocena: 4.0  Głosów: 5

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (7)

  • Canulas 07.08.2018
    Lepsze. Daje radę bez interpunkcji, chociaż jak już bez, po co wykrzyknik?

    “Że wybaczysz wrogom tą zdradę - tutaj wątpliwości.
    Jeśli wrogom, liczba mnoga, to może: te zdrady? Jeśli chcesz już zachować zapis, to prawdopodobnie "tę".

    Jak mówię, lepsze. Melodyjniejsze.
    Niemal na 5-
    Niemal.
  • Canulas 07.08.2018
    Eh, miałem nacisnąć 4.
    Paluch skręcił.
    Los tak chciał.
    Idę spać.
  • Amber1992 07.08.2018
    Canulas Oki, nic nie szkodzi, poetka ze mnie marna, ale to są moje "życiówki". Po prostu musiałam. Tyle
  • Artbook 07.08.2018
    To kolejny dobry temat, który poruszasz :-) Zapewne z czasem uda ci się oddać słowa wierszem, białym, badź rymem, niemniej uważam, że masz w poezji dużo do powiedzenia ;-) Podoba mi się treść, anad formą popracujesz i zobaczymy perełki, czego ci życzę Amber1992 :-)
    Pozdrawiam, czwóreczka z mocnym plusem!
  • Amber1992 07.08.2018
    Ojej, ktoś nowy! I dzięki bardzo, ale lepiej się czuję w prozie. Dawnymi czasy odrypałam jeszcze coś na ten kształt, odkopię jutro i wstawię, zobaczymy jak się przyjmie :)
  • betti 07.08.2018
    Bardzo banalnie napisanie. Nie widzę tu potencjału. Przykro mi.
  • Amber1992 07.08.2018
    No wiem, jakoś poezja mi nie leży, ale dodałam, bo to moja życiówka.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania