rymak galopotwórczy

d-rżał w zalistowiu

przerączy brylant

co staremu Paździeżce

zbrylował z obory

już polnik na nowiu

przy zwierzu nie skrywał

galopiąc przy ścieżce

o morgostajach nowych

gdy się rozczezło o świtaniu

przeżuł wędzidło i postronki

nie z głodu, ale o wspomnieniu

sianokosu kolejnej łąki

on, wierzchośmigacz rasowy

marzył o monte-kasynach

karetach, hurysoklaczach

i o salonach biologicznej odnowy

. . .