Rymowanka wystukana obcasami

To nie jest wielkomiejski pejzaż,

Choć granitowa kostka - deptak.

Garby kamienic i latarnie

Wrastają we mnie, nie chcą przestać.

Przystaję więc i się uśmiecham

Do drzew, frontonów, do człowieka,

Który tu kiedyś na spacerze

Powie, że zachwyt mój podziela

I w tło ulicy mnie zabierze:

`No chodź przed siebie ze mną, mała`.

Podroczę się, poprzekomarzam:

`Droga w nieznane, więc uważaj...`

Kiedy już droczyć się przestanę,

Znajdzie kafejkę po zapachu,

Który uwodzi niesłychanie

I obiecuje nuty smaku,

Poezję rozmów, spojrzeń w oczy.

Tymczasem zegar chwile toczy.

Granit wiekowy pod stopami

Stuka, że zawsze coś przed nami.

______________

Luty 2020

Komentarze (10)

Conie 8 miesięcy temu

Tsecylio, jesteś już tak uznaną "marką", że piątki można ci stawiać w ciemno. Ładne.

TseCylia 8 miesięcy temu

A dziękuję. Miło mi :)

Grafomanka 8 miesięcy temu

Lirycznie, nostalgicznie... klimacik taki, że tylko przystanąć na spacerze, pójść na kawkę i oddać się marzeniom, wspomnieniom, chwili...

Nie dziwię się, patrząc na oceny, że tak ci zazdroszczą... wiersz przedni, górna półka!

TseCylia 8 miesięcy temu

Już kiedyś ustaliłyśmy - tutaj im więcej jedynek, tym lepiej :)))
Dzięki :)

Piotrek P. 1988 8 miesięcy temu

Klimatyczna rymowanka. Wyobrażam sobie takie kawiarenki w różnych miejscach świata i w różnych czasach. Na przykład w Ameryce Północnej w latach 1988-1991, albo w Europie Środkowej w latach 2008-2013.

5, pozdrawiam 🙂

TseCylia 8 miesięcy temu

Dziękuję :)

piliery 8 miesięcy temu

Faktycznie stukot obcasów az u mnie w pokoju było słychać ale " Tymczasem zegar chwile toczy " mi nie brzmi.( :( )

TseCylia 8 miesięcy temu

Hmmm, pomyślę... Dzięki, Piliery.

ireneo 8 miesięcy temu

zaiste, częstochowska się toczy w oczy.
Jakby nie czytać, to przed jak i za - bełkot

TseCylia 8 miesięcy temu

Ryby i kleszcze głosu nie mają. Pstrrykk

Rymowanka wystukana obcasami

Komentarze (10)

Napisz komentarz