Sacrum 👤
Wszystko, co we mnie siedzi,
podobne przyslowiowej kropli.
Drąży bezustannie.
Czas do ziemi przygiał,
bruzdy wyorał,
pokory dodał.
Dlonią płomień świecy
osłaniam.
Przygasa, to znów kusi
pelnią swiatła.
Przykuwa uwagÄ™,
opowiada.
Przymykam oczy,
słuchając opowieści
Zaświatów.
Nagle zastyga, płonąc
niewzruszenie.
Moje Sacrum.👤
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania