Sam

Siedzę sam w ciemności, nie ma cię,

Tęsknię za tobą, strasznie się nudzę,

Brak ciebie przygnębia mnie bezlitośnie,

Ten spokój i cisza, która trwa, przeraża,

Ja w niej trwam z nadzieją o tobie,

Kiedy się odezwiesz, kiedy cię zobaczę?

Pragnienie dotyku jest silniejsze od rozsądku,

Pragnę dotykać i całować twoje ciało,

Czuć zapach, wsłuchiwać się w twój śmiech,

Śmiech, który jest najpiękniejszym dźwiękiem,

Który jest lekarstwem dla moich

Średnia ocena: 0.0  Głosów: 0

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (2)

  • puszczyk 12.05.2018
    Jedną z podstawowych chorób współczesnej poezji jest tzw. zaimkoza.
    Tu mamy jej stadium krytyczne. Wymieniam po kolei: cię, tobą, ciebie ,ja, tobie, cię, cię, twoje, twój, moich.
    No sorry, autorze...
  • kiler 12.05.2018
    Spoko.
    Choć wiersz nie jest współczesny, ponieważ był napisany jakieś naście lat temu. Powstał od tak. Nie zajmuje się poezją.
    Pozdrawiam

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania