sama

Przeżyłam życie sama,

Sama na skraju ich świata.

Potem sama również.

Bruzdy życia wypełniły się łzami

I śmiechem niekiedy.

Żyję,

Czerpię garściami ciepło bijące od dzieci.

Czy jestem sama?

Czasami, gdy księżyc zbyt jasny,

Gdy ręce puste ogarniam,

Oddechem samotność wytrącam

Palcami przeczesując powietrze.

Czy jestem sama?

I tak, i już nie całkiem.

Bo świat z wielkimi oczami jest wokół.

Ciepło i dobroć, które od dzieci,

Ludzi niektórych, dostaję,

Otacza mnie kołem.

Poszukam dla siebie przystani.