Same przecinki i kropki

Coś ze mną nie tak. Dlaczego moje podejście do przeżywania momentów i sytuacji jest tak bardzo splecione z emocjami. Kiedy przeżyję coś ważnego, muszę za wszelką cenę unikać wszystkiego, co z tym przeżyciem jest związane, inaczej rozsypuję się tak samo, jak smak wspomnienia o danym przeżyciu. Załóżmy, że jednego dnia na ławce w parku odbędę ciekawą rozmowę z kimś, kogo znam już lata, to na następny dzień, przechodząc obok tej ławki, która już będzie pusta, cała rozmowa zginie zabita tęsknotą na powtórzeniem tej chwili w tych samych warunkach. Z rozmowy zostaną same przecinki i kropki.

,,Same przecinki i kropki”, to wbrew pozorom bardzo mądre zdanie, bo tylko przecinki i kropki tworzą codzienność tak wielu z nas. Bez żadnej zawartości w środku.