Samobójca

Siedzi młody człowiek strudony

lecz milcz jest zawstydzony

nie chce swoich problemów wyjawiać

nawet jeśli by go długo namawiać

Zostaje sam z bólem istnienia

ma bardzo złe wspomina

pragnie siebie życia pozbawić

jest przekonany że tylko to go może wybawić

Czarne chmury krążą w jego podświadomości

w błękitnych oczach zero radości

łza po policzkach spływa i do samobójstwa wzywa

niestety wygrała bo tak bywa

I pochowano człowieka w grobie

nie wyżalił się mi ani tobie

tajemnice swego czynu ukrył przed światem

który był dla niego katem.