xx

xxx

Średnia ocena: 3.9  Głosów: 8

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (8)

  • Dekaos Dondi 20.08.2022
    Bożeno Joanno↔Wiersz delikatny jak kwitnienie, a jednocześnie. Ano właśnie. Jak w pierwszej zwrotce.
    Pozdrawiam?:)
  • Bożena Joanna 20.08.2022
    Pragnienie uczuć, miłości po grób, a wspominać można tylko początek.
    Dziękuję i pozdrawiam!
  • Noico1 20.08.2022
    Jako pamiątki po ludziach, o których chcemy pamiętać sadzone są najczęściej dęby. Nie wiem czy to wyjątkowe drzewo pod względem siły, czy żywotności. Niedawno oglądałem słynne Czecha, Lecha i Rusa, a ostatnio dąb Mickiewicza w Śmiełowie, którego pozostałości po zniszczeniu przez piorun, sprzedawane był na cegiełki, i zebrało się na pomnik w parku w Śmiełowie.
  • Bożena Joanna 20.08.2022
    Najstarszym drzewem jest cis w Henrykowie (dolnośląskie), ale dęby inspirują od wieków twórców.
    Dziękuję i pozdrawiam!
  • Grain 20.08.2022
    Gdybym był entem a Pani entką,
    to nie skończyłoby się tak prędko.
    Mnie radość
    tobie paradoks.
  • Bożena Joanna 20.08.2022
    Jak widać radość i paradoks chodzą w parze.
    Pozdrowienia!
  • Piotrek P. 1988 21.08.2022
    Wiersze takie jak ten, czyli z takim unikalnym, nostalgicznym klimatem, przypominają mi piękne utwory muzyczne, klasyfikowane do gatunków: new age i world. To taka muzyka, która pomaga się zrelaksować i pozytywnie wpływa na wyobraźnię. ? ? ?

    5, pozdrawiam ?
  • Bożena Joanna 21.08.2022
    Miło mi i bardzo dziękuję za przeczytanie i komentarz.
    Pozdrowienia!

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania