xx

Komentarze (8)

• 
  Dekaos Dondi dwa lata temu

  Bożeno Joanno↔Wiersz delikatny jak kwitnienie, a jednocześnie. Ano właśnie. Jak w pierwszej zwrotce.
  Pozdrawiam?:)
• 
  Bożena Joanna dwa lata temu

  Pragnienie uczuć, miłości po grób, a wspominać można tylko początek.
  Dziękuję i pozdrawiam!
• 
  Noico1 dwa lata temu

  Jako pamiątki po ludziach, o których chcemy pamiętać sadzone są najczęściej dęby. Nie wiem czy to wyjątkowe drzewo pod względem siły, czy żywotności. Niedawno oglądałem słynne Czecha, Lecha i Rusa, a ostatnio dąb Mickiewicza w Śmiełowie, którego pozostałości po zniszczeniu przez piorun, sprzedawane był na cegiełki, i zebrało się na pomnik w parku w Śmiełowie.
• 
  Bożena Joanna dwa lata temu

  Najstarszym drzewem jest cis w Henrykowie (dolnośląskie), ale dęby inspirują od wieków twórców.
  Dziękuję i pozdrawiam!
• 
  Grain dwa lata temu

  Gdybym był entem a Pani entką,
  to nie skończyłoby się tak prędko.
  Mnie radość
  tobie paradoks.
• 
  Bożena Joanna dwa lata temu

  Jak widać radość i paradoks chodzą w parze.
  Pozdrowienia!
• 
  Piotrek P. 1988 dwa lata temu

  Wiersze takie jak ten, czyli z takim unikalnym, nostalgicznym klimatem, przypominają mi piękne utwory muzyczne, klasyfikowane do gatunków: new age i world. To taka muzyka, która pomaga się zrelaksować i pozytywnie wpływa na wyobraźnię. ? ? ?
  
  5, pozdrawiam ?
• 
  Bożena Joanna dwa lata temu

  Miło mi i bardzo dziękuję za przeczytanie i komentarz.
  Pozdrowienia!

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania