samotnia

świt rozprasza mrok

noc wciąga takie bagno

zapadnia za dnia

otulony w samotności

zamykam powieki by zasnąć

nie mogę śnić za słaby na dziś

dotykam zimnej ściany

pot ciężki jak łzy

blady lęk na twarzy

wyryte blizny sprzed laty

zatapiam statki jeden po drugim

na szachownicy samotny król

zapadam się po pierwszym

nie starcza do ostatniego

najem się snami