Samotny mężczyzna

Zygmunt Jan Prusiński

SAMOTNY MĘŻCZYZNA

Przeszedł fragment pustyni

związał się z kobietą ujmującą

dlatego darzy ją szacunkiem

niezwłocznie zbliża się do niej

pragnie ją kochać na wydmach

piasek nie gryzie jest przyjazny

można tańczyć na wietrze

to urok dla malarzy i malują

tak jest prościej zaprosić łagodne

schematy wciąż pachnie łąka

zmierzch się zbliża na czczo

a motyle nocne rozrabiaki

bawią się w wojenki z gackami

tu jest idealnie na zwierzenia

samotny mężczyzna przestaje

nim być jeśli ukochana kobieta

powraca do niego i rozdaje siebie.

Wiersz z książki "Anioł doliny"