sarnowiec

Komentarze (26)

• 
  Dekaos Dondi 13.11.2019

  Jagodolasie→No i znowu jam rzeknę, że upiekłeś ''smaczny myśleniowiec'' Nie tylko zjeść, lecz podumać można.
  ''gubimy linie brzegowe ciał'' →najbardziej.
  P.S. Ostatnio widziałem w lesie białą sarnę. Ciekawie wyglądała. Pozdrawiam:)→5
• 
  jagodolas 14.11.2019

  Dekaos, dzięki. Ja ostatnio widuję wiewiórkę, która gdzieś blisko mnie musi mieszkać. Sarny też, ale normalne te, bo czasem sobie stoją, ale to chyba ostatki sarnowe, bo autostrada ma polami iść. Białej nie widziałem rqczej
• 
  JamCi 13.11.2019

  O kuuuurcze. To jest... Nooo...
• 
  jagodolas 14.11.2019

  :)
• 
  Tjeri 13.11.2019

  Choć ten wiersz wykracza poza moją sferę poznania (znaczy bardziej go czuję niż wiem), to jest w nim coś urokliwego, wciągającego.
  Podoba mi się słowotworzenie, zaś najbardziej to:
  "lepiej zamknij okno
  inaczej zimna rzeka
  zabierze cię do zawinklowej
  nocy"
• 
  jagodolas 14.11.2019

  Dziękuję za odczucie, no tak to akurat napisałem - dziwacznie
• 
  Tjeri 14.11.2019

  jagodolas, "dziwacznie" niesie ze sobą pejoratywny ładunek. Tu jest raczej oryginalnie. Na plus.
• 
  Tjeri 14.11.2019

  Aa, nie napisałam o tytule. A jest mega. Mogłoby być takie ciasto... :D
• 
  jagodolas 14.11.2019

  Tjeri no tak. I potwory ciast(eczk)owe by miały wyżerkę
• 
  Zaciekawiony 14.11.2019

  Niezły.
• 
  jagodolas 14.11.2019

  Dzięki
• 
  piliery 14.11.2019

  Dlaczego chlebodawca ulepił sarnę z drożdżowego ciasta?To oczywiste. Co innego miał ulepić? Spór bym wiódł tylko czy było drożdżowe. Chlebodawca jest od pieczenia chleba. Rozumiem że drożdżowe jest lepsze od chlebowego. Fakt Jednak
  może to było kruche albo kukurydziane? Ewentualnie naleśnikowe? Pewnie będziesz tego bronić jako immanentnie związanej jedności. Intrygujące. Zaiste. Iste może nie. Może je. Może bi. Morze.
• 
  jagodolas 14.11.2019

  Chlebodawca, tu rochę naokoło o kimś kto stworzył, można różnie: rodzic albo ktoś. Mógł ulepić wilkołaka, który by wygryzał z życia smkowite kęsy.
• 
  jagodolas 14.11.2019

  Albo w ogóle mógł nie tykać. Ciasta
• 
  zingara 14.11.2019

  Fajny tytuł
• 
  jagodolas 14.11.2019

  Dzięki
• 
  Wrotycz 14.11.2019

  Sarnowiec to każdy z nas ( razowiec). A drożdże? Płochliwość. Chlebodawca? Natura, przepis na przetrwanie. To było.
  A jest: gorączka szczurów, zety, esy odważnych błyskawic. Pchają się do nas od rana. Wpuścisz i jesteś poza dawną strefą.
  W zimnej rzece. Bez szans na łagodność, delikatność, płochliwość. W sztucznej, metalicznej nocy.
  Tak ten niesamowity wiersz rozumiem.
  Świetna metaforyka. Gubimy linie brzegowe w tych ubraniach nieszytych na miarę sarnowca.
  5!
• 
  piliery 14.11.2019

  Wrotycz :D Zobaczyłem. Tak jak się widzi w letniej błyskawicy. Widzę jak myśl odsuwając i myśl oszukując aż się sumienie kształtem wymarmurzy i podniesie czoło... bo ja bym główniej myśl artysty badał,czy się nie wstydzi... jakby rozrywka znudzonej materii ... Ech, pajechali....
• 
  Wrotycz 14.11.2019

  Piliery... to Norwid? :)
  Wstydził? Czego?
• 
  piliery 14.11.2019

  Norwid? ... też.
• 
  Wrotycz 14.11.2019

  Słabi tęsknią do potęgi, silni - nie muszą.
• 
  jagodolas 14.11.2019

  Razowiec, fajne :) dziękuję bardzo za odczyt Wrotycz
• 
  piliery 14.11.2019

  Co jest słabość a co i siła? Szukać ich tam gdzie prawda nie ulata a na skale stoi i tedy je szanować...
• 
  jagodolas 14.11.2019

  Piliery, dziękuję za prztyczki, które napewno - potrzebne i mile u mnie widziane
• 
  Lamb 17.11.2019

  Zakochalam sie w pierwszej strofie. I ogolnie na tak. Tylko wyssano ze mnie wszelą energie na lepszy komentarz.
• 
  jagodolas 17.11.2019

  Spoko, wystarczy mi taki. Dzięki Ci.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania