Sąsiadka

Moja sąsiadka jest aniołem

skrzętnie chowa skrzydła

skrywa też aureolę

Nie znałam dotąd jej prawdziwej twarzy

do dziś

nasz dialog tak niewiele ważył

Mój anioł

witał mnie z zakupami

uśmiechem pomiędzy torbami

Przypadkiem raz zupełnym

otworzyłam bramę

zadumań codziennych..

Przyjął zaproszenie

wszedł na moment

obudzić me sumienie

Spędził kwadrans ze mną

Może chciał rozpocząć

tradycję wzajemną?

Ze zmartwieniem w oku

o świecie powiedział

przy wieczornym zmroku

Bolączki wyszeptał,

westchnął z cieniem ulgi i..

do domu podreptał..

ot sąsiadka – anioł

w myślach poszłam za nią…