LBnR nr 111 _Sen i Spokój

Sen nie przychodzi, został za ścianami

Nie ma zgody w tej chwili między mną a snami

Sen czeka aż poznam co to Spokój Święty

Wtedy przyjdzie i będę tylko nim zajęty

Coraz większe zmęczenie podkrążone oczy

Serce bije za szybko krew żyłami toczy

Dłonie omdlałe palce roztrzęsione

Nogi wiotki jak z waty, oczy przekrwawione.

Przyjdź Spokoju do mnie Ciebie potrzebuje!

Całym sobą niech Twoją obecność poczuje!

Sen przyprowadź, na Was razem tutaj czekam

Lęk i smutek odrzucam, dłużej z tym nie zwlekam

Przyjdźcie do mnie razem , łóżko pościelone

Przyjdźcie zaprowadźcie na łąki zielone

Przyjdźcie i zostańcie pobędziemy chwile

Przyjdźcie, nic więcej, wystarczy mi tyle

W milczeniu Spokoju Twoje odwiedziny

w milczeniu Spokoju razem posiedzimy

Aż Snu stąpanie przy domu usłysze

Sen przyjdzie jak usłyszy tę spokojną ciszę.

Otulcie mnie razem i dajcie wytchnienie.

Tylko z Wami i po Was moje przebudzenie

Sen rano odejdzie po pracy spełniony

A ja z Tobą Spokoju nowo narodzony.

Zostanę i spojrzę w lustrze na odbicie

Tak z Tobą Spokoju moje nowe życie

I będziesz mieszkańcem a nie tylko gościem

Tak z Tobą Spokoju żyć mi będzie prościej

Zamieszkaj tu ze mną i nie odchodź, trwaj!

Sen co noc przyjdzie kwitnący jak maj

I urosnę z Wami pięknie, i urosnę w siłę

Tak chcę resztę życia, nie tylko na chwilę

Choć życie to chwila tak mówią, słyszałem

Tę chwilę chcę poczuć całym swoim ciałem

I duszę chcę poczuć w sobie całym sobą

Zrobię to Święty Spokoju, ale tylko z Tobą