Sentyment

w teatrze

my i mrok

zakłócający spokój

 

ubrany w niewinność

i inteligencję

obnażył zmysły

tworząc otchłań

skrytych pamiątek

 

drażnię tkliwe struny

słysząc śpiew

napędzający serce

uciekam do dnia

w którym zająłem

nasze miejsce

Średnia ocena: 4.0  Głosów: 3

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (3)

  • _Natalié_ 16.10.2021
    Jak zwykle będę wdzięczna za opinię na temat tego wiersza. Wszystkie rady bardzo pomagają mi się rozwijać i wydaje mi się, że jest coraz lepiej. Osobiście jestem z niego zadowolona ❤️
  • Agnes07 16.10.2021
    Pogubiłam się. Nie wiem kto jest pełen. Mrok? Ale ze mrok ubrany w niewinność? Ale naprawdę nie rozumiem:( przepraszam
  • _Natalié_ 16.10.2021
    Tak, mrok jest ubrany w niewinność :)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania