serce
Serce człowieka…
Mięsień a sedno uczuć,
W wymiarze od do schowane.
Sercem się kocha,
Nienawidzi czasem,
Sercem się tęskni i płacze.
Sercem się też raduje,
Sercem się człowiek smuci,
Sercem od czubka głowy
Aż po koniuszek stopy.
Serce jest wielkie…
W duszy schowane…
I w mały mięsień,
Co bije w dzień i w nocy.
Czy serce jest w sercu?
Czy w naszej głowie?
Ciele? Czy duszy?
Jakby nie było,
Gdzie by nie szukać,
Palec od razu wskaże,
Że serce mamy po lewej stronie
I w całym ciele.
Komentarze (4)
I tego się trzymać, gdy wystuka krytyczna, w okolicach mostka, godzina.
Tak ewolucyjnie przez naturę usytuowanie ma chronić je przed zalewaniem prawostronną żółcią.
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania